زمانی که دستم را به سوی غیر تو دراز می کنم، چنان پشیمانم می کنی که به خودم می آیم و یادم می آید که تنها تو یاری رسان بی منت منی.

اما چگونه در جواب یاریت پاسخ می دهم: جز فراموشی و ناشکری.


دست­هایم را همیشه به تو می سپارم و یادم نرود که تو هستی، " ای یاری رسان بی منت ".

۹۳/۰۷/۱۸